Ik heb het!…
Waarom ik het nodig heb?
Gewoon rust in een onrustige periode. Schrik niet hoor… allemaal zakelijk. Privé gaat het heerlijk. Eigenlijk weet je het al als je een blog van mij leest. Het is weer zo ver hahaha. De vakantie was weer zo’n moment van reflecteren met jezelf. De harde werkelijkheid wat het kost om op vakantie te gaan en wat dat, vooral met de ‘ander doet’. Ik hoor direct de vraag: ‘Boeit jou het wat een ander vindt van de indeling van jouw leven?’ Ja zeker boeit mij dat wel en ergens wil ik dat ook niet loslaten. Meningen zijn super belangrijk en leren je elke dag wie je bent en wat je doet.
Vakantie
Maar goed, terug naar de vakantie. We gingen mega hectisch op vakantie (weken van voorbereidingen, overdenken en acties verwerken zodat het ook bij mijn afwezigheid door kon lopen). Dan ‘mag’ je vakantie hebben. In de bus naar het vliegveld (auto stond op lang-parkeren), kregen wij de ene gelukzalige wens naar de andere … en ik… ik had de tranen in mijn ogen staan… waarom is dit voor iedereen toch zo belangrijk? Wat maakt dat het mij alleen een bult stress geeft en ik de ontspanning of balans werk-prive ook zo prima thuis kan vinden? Samengevat heb ik echt een hele gezellige en leuke vakantie gehad. Twee weken van rondtouren op Sardinië, mooi weer, lekker eten, hele dagen samen en ook wel de momenten om over dingen na te denken. En ja, er werd ook gewoon geschakeld met thuis. Niet omdat het moet… maar omdat ik dat gewoon zelf belangrijk vond.
Dan kom je terug van vakantie. Let wel: er was goed doorgewerkt, iedereen had zijn eigen klus geklaard en er was goed samengewerkt. Daar lag ook 200% niet mijn angst en/of onzekerheid. Alleen zelf heb je weinig kunnen doen en ga je dus snel weer in de ‘actie-modus’ om alles weer bij te werken. Vragen en meningen die mij en Pascal weer overspoelden rondom onze ‘andere mening’ over vakantie waren weer giga! Why?!, laat ons toch ons ding doen. Ik vind het toch ook prima hoe jullie vrij, verlof, vakantie etc. beleven?
Wat maakt dat het mij wat doet?
Ik maak keuzes als ondernemer, ik sta voor de keuzes die ik maak, maar toch raakt het mij wel. Ergens ben ik het aan het loslaten. Ik wil presteren, ondernemen en innoveren. Dat vraagt tijd, energie en continu denken-doen-denken-doen. Loslaten is dan gewoon geen optie. In en na mijn vakantie ben ik meer podcasts aan het beluisteren, gesprekken met directeuren, businesscoaches aan het voeren en op zoek naar verhalen van mensen met kennis over leiderschap. Kennis opslurpen, ervaringen horen en je eigen “ik” ontwikkelingen. En wat blijkt…
Juist mijn attitude en mijn zijn, maken dat ik kan DOEN. Anders zijn is niet altijd makkelijk…maar blijven omdenken brengt mij volgende kansen en mogelijkheden om te ZIJN als ondernemer. En dat wil ik.
Omgaan met mijn gezondheidsperikelen rondom puberteit
Eigenlijk komen de reacties op ons ‘anders leven, anders omgaan met werk/privé’ ergens ook wel overeen met mijn gezondheidsperikelen van vroeger. Ik maakte keuzes wat ik wel/niet kon doen in relatie met mijn gezondheid, maar ‘vrienden (leeftijd 12-13) begrepen dit niet. Ik ben vanaf mijn vierde Zwaar Astma patiënt en mijn leven heeft bestaan uit keuzes en afwegingen maken. Als ik dit doe… kan ik dat vanavond niet. Of als ik hiervoor kies, betekent dat morgen op de blaren zitten. Nu maak ik keuzes in relatie met mijn werk en die vallen buiten de keuzes die de ‘menigte om mij heen maken’, dus wordt je ook als ‘anders’ aangekeken. Dat herken ik ook enorm in mijn ‘strubbelingen’ die ik had bij het maken van keuzes, die ik moest maken in het belang van mijn gezondheid. Dat deed iets met mensen. Mensen hadden daar een mening over en ik moest heel zelfverzekerd die keuzes voor mijzelf maken.
voorbeeld gezondheid:
Als ik de hele dag Koningsdag had gevierd met optredens, ik speelde toen in een showband, dan lukte het mij niet om ’s avonds mee te gaan naar de kermis. Ik legde dat oprecht uit, maar het was aan mij niet te zien dat ik ziek was (mijn benauwdheid zat letterlijk binnen op gesloten). Maar oprecht ging het echt niet. Als ik ’s nachts dan benauwd werd dan zag niemand dat, maar ik was enorm ziek – tot ziekenhuisopnames toe -. Uiteindelijk ging het in een ‘vriendengroep’ mis, omdat jongeren het wel lastig vonden dat ik ‘altijd dit benoemde dat het niet ging’. Ik bedoelde het heel oprecht, maar het kwam als ‘zeur’ over.
Ondernemerschap
Zo kan dat nu ook wel eens zijn met ondernemerschap. Ik wil van alles, maar misschien moet ik het gewoon niet altijd benoemen, inbrengen of anderen ‘lastig mee vallen’. Ik moet het down-sizen naar praktische acties en de keuzes, die bij mijn ondernemerschap horen, bij de meeste mensen in hapklare brokken aanleveren. Vragen als: ‘Ben ik te eerlijk, te direct, moet ik meepraten met de ‘standaardmeningen en reacties’? Maak ik het mijzelf dan makkelijker?’ Nee, wat een getrut. Ik sta volledig achter mijn leven, bijbehorende keuzes en uitspraken. Alleen de meningen en reacties die het geeft, irriteren mij soms en dat klopt niet in hoe zelfverzekerd en bewust ik deze keuzes maak! Dus loslaten… en staan voor wie je bent!
“Doen is mijn staat van zijn. Sommigen kunnen weer heel goed zijn. Het een is niet knapper dan het ander. Ik zit standaard in mijn ‘mannelijke energie’.”
Mannelijke energie helpt ons om onszelf te laten zien, te manifesteren in de wereld. Mannelijke energie leidt tot daadkracht, grenzen stellen, en zorgt ervoor dat we ondernemend zijn.
Weekendje je ogen opendoen voor inzicht brengt mij veel. Waarom nu? Soms komen acties gewoon bij elkaar en dat was dit weekend het geval. Bedankt heerlijk (werk)weekend!
