Een vraag die mij bezig houdt:
Waarom is de ene persoon hele erg bezig met het vinden van zijn/haar “droombaan” en is dat voor een ander helemaal niet relevant? Wat maakt dat ik enorm veel energie krijg van mensen die daar voor willen gaan?
Wat ik merk, is dat ik een enorme drijfveer heb om mensen, die ik om mij heen voor en met Prosos laat werken, een ‘droombaan’ te geven. Ik heb mij de laatste weken afgevraagd waarom ik dat zo belangrijk vind. Allereerst kan je natuurlijk voor je zelf bepalen: “Wat is een droombaan?”. Voor mij is dat een baan waar je elke dag voor uit je bed wil komen en waar je jezelf in kunt ontwikkelen als mens.
Ik merk dat het mijzelf plezier en ontspanning geeft als je mensen om je heen hebt, die plezier in hun werk hebben en die zelf eigenlijk dagelijks bezig zijn om zichzelf te willen verbeteren en te willen uitdagen. Dat geeft mij een soort van ‘vleugels’. Ik kan daardoor nog meer ‘aan’. Niet alleen ‘aan’ in de zin van werk, maar ook energie in mijn lijf en hoofd. Ik weet ook van mijzelf dat ik hier altijd mee bezig ben geweest. Vragen als: “Wat vind ik belangrijk in mijn werk?”, “Hoe realiseer ik een baan waar ik elke dag voor uit mijn bed komt?” etc.
Minder leuke onderdelen in je functie
Nou kan werk echt niet alleen maar leuk zijn. Iedere baan heeft onderdelen die minder leuk zijn. Die werkzaamheden horen erbij om eenvoudig weg een volgende stap voor een klant te mogen zetten of om zelf een totaalpakket aan werkzaamheden te mogen uitvoeren voor een klant. Als er mensen om mij heen zijn die zeggen dat ze alleen maar met minder leuke dingen bezig zijn in hun werk, dan vind ik het wel belangrijk om eens stil te staan hoe ik altijd invloed heb uitgeoefend om mijn werk leuk en uitdagend te houden. Dat deed ik toen ik in loondienst werkte, maar in mijn eigen bedrijf ben ik daar ook wekelijks mij bewust van en werk ik daar aan.
Het is me wel duidelijk geworden, dat niet iedereen die drijfveer heeft en dat mensen het ook tevreden zijn met de functie die zij bij aanvang van hun loondienst aangeboden krijgen. Die zijn daar voor zich zelf niet mee bezig. Een volgende uitdaging of stap bevindt zich dan vaak niet in hun functie, maar bevindt zich op privé vlak. Voor mij is het altijd een combinatie geweest. Helemaal omdat je zo veel tijd in je leven bezig bent met je werk. Dan moet je daar toch alles uit willen halen? Het vraagt denk ik ook buiten je dagelijkse werkzaamheden energie van jezelf om bezig te zijn met continu die uitdaging en volgende stap in je baan te bedenken. Mij gaf dat in ieder geval altijd heel veel energie terug.
In een artikel stuitte ik op het begrip ‘job craften = invloed uitoefenen op je baan/functie’.
Dat beetje invloed, ‘job craften’ dus, begint ermee dat je uitgebreid stilstaat bij je huidige functie. Waar ben je eigenlijk mee bezig de hele dag? Welke taken nemen de meeste tijd in beslag? Zijn dat ook de bezigheden waarvoor je ooit voor je vak gekozen hebt? Pas na die analyse ga je bedenken hoe je méér kunt krijgen van wat je graag doet of zou willen doen, en minder van de taken die je niet liggen.
Er zijn grofweg vier manieren om dat te doen:
1) Manier één is iets toevoegen aan je werk
Je ziet dat een collega een taak of actie uitvoert die jou erg leuk lijkt. Vraag of je eens mee mag kijken of mag ondersteunen. Vaak is de angst dat je collega dan denkt dat jij zijn werk wilt afpakken, maar dat valt in praktijk erg mee. De meeste mensen vinden het waardevol als ze een ander iets kunnen leren.
2) Manier twee is van taak veranderen
Er zijn altijd werkzaamheden die minder leuk zijn om te verzorgen. Idee kan zijn om te kijken of je dit met een collega kan afwisselen. Het kan ook zo zijn dat een collega deze actie misschien wel leuk vindt.
3) Manier drie is ‘iets oplossen’
Een werkgever kan niet alleen als een ‘betaalde school’ dienen. Je moet er ook zelf iets voor willen doen. Dit kan door het volgen van cursussen en trainingen. Ook op relationeel vlak ben je er zelf bij om hier zelf aan te werken. Sommige zaken kun je niet uit de web blijven gaan.
4) Manier vier, ten slotte, is ‘afstoten’
Je neemt een beslissing over de onderdelen van je werk waar je je energie niet meer op gaat richten. Of welke lastige klanten en veeleisende collega’s je voortaan probeert te ontwijken.
Je kan zeker niet altijd die bovenstaande manieren doorvoeren. Het hangt af van je manager. Het is in elk geval zelfsturend en hoe beter je zelf weet te verwoorden welke kant je op wilt en waarom, hoe makkelijker het voor anderen wordt om je daarbij te helpen.
Motivatie is wat mij betreft direct verbonden met plezier in je werk.
Ben jij bezig met het vinden van je “droombaan”. Hoe ziet voor jou een droombaan eruit? Of is voor jou een droombaan helemaal niet relevant?
