Ok, herken je dat, je wilt te veel. Ik heb van die periodes dat ik zo graag van alles wil, dat ik dan verstar. Ik kijk tig-tutorials, ik luister tig-podcasts. Op elke timeline van mijn social media zie ik wel een aanknopingspunt met wat ik wil gaan doen, maar ergens komt het niet van de grond. Niet omdat ik niet wil, nee juist omdat ik TE veel wil. Ik heb gewoon te vele ideeën, ik zie te veel kansen en met bijbehorende invalshoeken word ik door te veel opties meegezogen…. Maar ik verstar… ik heb juist minder energie dan toen ik met mij zoektocht startte en ik weet ook niet hoe ik dat dan omzet om te gaan ‘doen’. Ja, je leest het goed! Ook ik herken dat echt wel.
Stap-voor-Stap
Ik kan het tegen iedereen zeggen, de collega die ik aan het inwerken ben, de medewerker die ik coach, de manager die te snel zijn ideeën om wil zetten in actie en de directeur die te veel kansen ziet en alles half doet. Let op: doe het stap-voor-stap.
Waarom wil ik zelf dan alles tegelijk? Waarom lukt het mij dan niet om wat ik juist iedereen leer nu ook even zelf toe te passen?
Volgens mij ben ik er bijna. Als ik namelijk de kans zie om hetgeen mij overkomt om te zetten in een blog dan ben ik vaak al weer een heel eind geordend en gestructureerd en ben ik ook al weer een eind verder in mijn zoektocht wat ik wil en wat ik nodig heb.
Overgang seizoenen
Waar het vooral mis is gegaan, is de overgang van de zomer naar nu de donkerder, onrustiger herfst. Onze racefietsjes gaan nu schoon de garage in, de momenten dat ik wil wandelen regent het en om ’s avonds pas om 20:00 uur te kunnen eten omdat ik eerst zo nodig wil spinnen mislukt met allemaal suffe excuses. Mijn idee was, o dan ga ik een ochtendprogramma volgen. ‘Stap 1-2 uur eerder’ uit je bed, ga dan met een hele waslijst aan acties aan de slag en dan start je je dag”. En daar ben ik mee in de mist gegaan. Waarom direct 1-2 uur eerder mijn bed uit? Vanmorgen luisterde ik naar een podcast en daar werden mijn ogen geopend. Daar werd verteld wat ik eigenlijk altijd zakelijk wel zeg en vaak herhaal: ‘begin stap-voor-stap’ en ga niet direct alles in 1x anders doen. Daar is je lijf niet aan gewend, zo ver ben jezelf niet en dan mislukt het. Het klinkt wel logisch, ook het maken van de bijbehorende keuzes. Waarom zeg ik tegen iedereen je kan niet alles tegelijk en waarom wil ik dat voor mijzelf wel?
Transformatie bedrijf
Ik ben al maanden druk bezig door met een andere blik naar mijn bedrijf te kijken. Na dat mijn collega van praktisch het eerste uur in het voorjaar ziek werd en vervolgens ook nog eens de keuze maakte te verhuizen naar Amsterdam heeft dit mijn ogen geopend. Waarom houd je alles zo in stand voor ‘jullie als duo’, terwijl je een team hebt? Zij gaan geen uitdaging uit de weg en hebben een goed probleemoplossend vermogen, maar dan moet je ze wel de kans geven. Ik heb dat 200% geleerd toen ik het op mijn manier ging loslaten. Het bedrijf kreeg een hele andere dimensie in mijn leven. Het gevoel van ‘alleen’, het alleen aan het roer staan, is hierin voor mij veranderd. Prosos is veel meer van ‘ons’ geworden. Van ons als team van klanten en Prosos-collega’s. Hoe gek het is, heeft een ieder daar een rol in zonder dat het naambordje heel duidelijk zichtbaar is. Het gaat veel meer om de rol, die de teamgenoten hebben in het geheel. Samen keuzes maken, samen voelen waar wij voor gaan en ook samen de keuzes maken om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Dat geeft zo’n super tof gevoel. Toch vraagt deze transformatie een andere energie, die ik uiteraard, zoals veel veranderingen in mijn leven, enigszins onderschat heb. Dus ik vind ik dan van mijzelf dat er dan ook op andere vlakken beweging moet blijven. Het bedrijf vraagt een andere benadering en daar is mijn energie voor nodig, maar om dit bedrijf een stap verder te brengen, is er ook werk nodig. Dat zijn we nu samen met het team aan het verzorgen. Samen aan het roer, samen aan de voorkant.
Iets met stap-voor-stap gun ik mij zelf totaal niet.
Schrijven met structuur
In het voorjaar ben ik gestart met mijn boek ‘Even adem halen’. Door de periode thuis in corona tijd ging dit super goed. Ik schreef de ene pagina naar de andere. De structuur voor mijn boek zo goed als neergezet; in de dagen dat wij in de tuin leefden met het mooie weer, ergens heeft het kantoorritme dit weer van mij ‘afgepakt’. Beter gezegd: dat laat ik dan afpakken. Privé krijgt een andere invulling en zo raakt het schrijven dan in de vergetelheid. Het lastige is dat ik dat alleen niet loslaat en ik er dan een rot gevoel aan blijf houden. Als ik daar nou gewoon even een strik om heen kan doen en kan denken, dit pak ik op een later moment op. Het blijft aan mij knagen, het kost energie, maar er gebeurt ook niets.
Gezondheid van de dierbaren om mij heen
Ondanks alle zorgen om de gezondheid van anderen om mij heen, waaronder de gezondheid van mijn vader, voel ik mij dit jaar gezonder dan ooit. Het sporten heeft mij veel ontspanning gebracht dit voorjaar en deze zomer… wat ga ik dit najaar en de winter doen om het vol te houden?…
Starten met 30 minuten eerder opstaan is al een stapje…
Miracle Morning
Door het boek Miracle Morning te lezen, wist ik het oprecht even helemaal niet meer. Het ligt totaal niet aan de inhoud van het boek, super interessant en oprecht zoveel facetten waar ik mee aan de slag wil gaan, maar HELP! Het was net de druppel van te veel…. Wat je ’s ochtends kan doen om je dag goed te starten was zo’n lijst dat ik even niet meer wist waar mee moest starten. Ik ben nogal van het volgen van de regeltjes, maar deze regeltjes gaven mij even net te veel druk. Ik heb de wijze beslissing genomen, dat ik heel eenvoudig een keuze kan maken in wat ik wil volgen en wat niet.
Een eerste uitspraak, die je van mij niet vaak hoort, is dat ik gewoon het oprecht nu niet nodig vind dat ik alles tegelijk start, maar dat ik de keuze maak om stap-voor-stap aan de slag te gaan. Ik laat door de week heen terugkomen:
a. werken aan mijn beweging (wandelen, binnen sporten).
b. werken aan mijn gezondheid (voeding).
c. werken aan mijn persoonlijke ontwikkeling (lezen en schrijven).
Wil je weten hoe ik dit in de praktijk ga toepassen? Ik ga er gewoon eerst mee aan de slag en dan laat ik het jullie weten!
Inspirerend stuk! Een aantal punten zijn heel herkenbaar.
Ben benieuwd hoe je het één en ander in de praktijk toe gaat passen.